واقعا بازی های کامپیوتری نسل تازه را خشن نموده است؟
به گزارش وبلاگ تورهای استانبول، خشونت شکل بروز احساسات منفی سرخورده است. ترس، شرم، ناامیدی و بعضی هیجانات منفی و البته عادی زندگی اگر به شکلی روزمره و مکرر پیش بیایند، ما و نوجوانان ما را دچار خشم می نمایند؛ حتی اگر پیش آمد آنها بواسطه بازی های خشن کامپیوتری باشد.
وبلاگ تورهای استانبول - فاطمه عباسی: خشم و عصبانیت هر دو احساساتی طبیعی و عادی هستند، اما در دوران بلوغ برای نوجوانان سخت است که آنها را ابراز یا کنترل نمایند.
برای بچه ها و نوجوانان، خشمگین شدن اغلب ناشی از ناتوانی در پردازش و ابراز سایر احساسات منفی است. مثلا اگر فردی نتواند ترس، شرم، سرخوردگی و ناامیدی خود را در مرحله اول، درک و در مرحله بعدی مشاهده کند، دچار عصبانیت می گردد.
این موضوع در سنین نوجوانی و بلوغ و حتی سال های ابتدایی جوانی شکلی پررنگ تر پیدا می نماید. فرد نوجوان همزمان با کشف و تجربه دنیای پیرامونش در حال روبرو شدن با احساسات گوناگون نیز است و این همزمانی کار را برای او سخت می نماید به خصوص اگر درگیر و وابسته به بازی ها و تفریح های خشونت آمیز نیز باشد.
یک مطالعه دانشگاهی در آمریکا نشان می دهد که میانگین بازی های ویدیویی روزانه در بین بچه ها 8 تا 18 ساله از 26 دقیقه در روز در سال 1999 به تقریبا 110 دقیقه (نزدیک به دو ساعت) در سال 2009 افزایش یافت و در سال 2019 به حدود دو ساعت و نیم رسیده است. چین برای کنترل زمان بازی کردن بچه ها قوانینی محدود نماینده وضع نموده و فنلاند نیز نگران طغیان خشم در میان نوجوانان و جوان هایش شده است.
به گفته روانشناسان، بازی های کامپیوتری و ویدئویی، که نسل نو در فضای آنها رشد و بلوغ پیدا می نمایند، بسیار هیجان انگیزند اما کنار آمدن با شکست یا اشتباه آنهم چندین بار در روز کار ساده ای نیست. بچه ها در طول این بازی ها احساسات منفی خود را سرکوب می نمایند و این کار باعث فوران هیجانات به صورت خشم می گردد؛ فرهنگ سمی اینترنت و بیماری های روانی زمینه ای نیز می توانند در شدت یافتن این امر دخیل باشند.
یافته های اخیر دانشگاه فنلاند شرقی نشان می دهد که یکی از دلایل عصبانیت گیمرهای جوان ناامیدی از عملکرد خودشان است. جوهو کاهیلا، یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: شکست های مکرر یا لحظه آخری بازی، یا شکست یک گیمر مبتدی، باعث آزار و عصبانیت شرکت نمایندگان می گردد.
یک مطالعه دیگر بر روی بیش از 3000 نوجوان آن هم به مدت سه سال نشان داد که انجام بازی های ویدیویی خشن باعث افزایش تکانشگری بچه ها می گردد. در یک چرخه معیوب، سطوح پایه بالاتر تکانشگری نیز، استفاده از بازی های ویدیویی را افزایش داد. یک مطالعه معتبر دیگر نیز معین کرد که بچه های که بازی های ویدیویی خشن انجام می دهند بیشتر مستعد پرخاشگری هستند.
مطالعه کاهیلا و همکارانش نشان می دهد که اقدامات صورت گرفته به وسیله بازیکنان دیگر، مانند تقلب یا باخت به علت ضعف هم تیمی، نقاط فوران عصبانیت هستند. وقفه های خارج از بازی (مثلاً اجبار به انجام کارهای خانه یا تکالیف) و مسائل فنی مانند اتصال ضعیف به اینترنت نیز محرک های عصبانیت هستند.
بعضی از بازی ها به طور خاص به عنوان محرک خشم تلقی می شوند. یکی از بازی سازهای ایرانی که جوایز متعددی را نیز در کارنامه خود دارد، شرح داد که سیر تحول بازی ها و کلا صنعت تفریح به سمت خشونت بیشتر کاملا مشهود است با این حال بازی های یارانه ای به طور معین بر اساس مقدار خشونت و المان های خشن استفاده شده در آنها دسته بندی سنی دارند.
ساداتی گفت بعضی بازی های خشن مانند کال آو دیوتی، به وسیله کمپانی های بزرگ و بنام دنیا و با اهداف معین وارد بازار می شوند اما بازی های دیگری هم هستند که صرفا به جهت ذائقه بازار و فروش بیشتر، دوز خشونت بالایی پیدا می نمایند در مقابل، بعضی بازی ها هم برای ایجاد تنوع و تغییر در بازار ساخته و عرضه می شوند؛ دسته چهارمی هم هست که بر اساس سلیقه بازی ساز و داستان و امکانات او ساخته می شوند؛ در نهایت انتخاب با مخاطب است.
با این حال و به گفته مجله معتبر و بین المللی جذابیت های کامپیوتر برای بچه ها، بازی خشن در برابر یک انسان واقعی یا تحقیر شدن به وسیله یک بازیکن دیگر، بیان عبارات نامناسب یا قلدری به وسیله دیگر افراد در کنار محیط پر سر و صدا و خشن بازی می تواند بروز هیجانات به شکل خشن را تقویت کند و چه بسا تجربه مکرر و مداوم چنین وقایعی در دنیای واقعی نیز تبعاتی مشابه به همراه داشته باشد.
- 8 راه چاره مفید برای کنترل استرس در بچه ها | چگونه از فرزندمان در برابر اخبار بد محافظت کنیم؟