چاق ها در خطر آلزایمر هستند یا لاغرها؟ - وبلاگ تورهای استانبول

به گزارش وبلاگ تورهای استانبول، اگرچه چاقی در میانسالی با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است، اما تحقیقات تازه نشان می دهد که شاخص توده بدنی بالا در سنین بالاتر لزوماً به معنی شانس بیشتر برای ابتلا به بیماری مغزی نیست. شاخص توده بدنی یا بی ام آی (body mass index) سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد یک فرد است که در واقع این سنجش اندازه چاقی را اندازه گیری می کند.

به گزارش فرادید به نقل از پایگاه خبری Technology.org؛ در این مطالعه، محققان داده های دو گروه از افرادی را که با اختلالات شناختی خفیف تشخیص داده شده بود مقایسه کردند - نیمی از آن ها که بیماری آن ها در عرض 24 ماه و نیم به آلزایمر پیشرفت کرد، شرایط آن ها بدتر نشد.

محققان دو عامل خطر را به صفر رساندند: شاخص توده بدنی (BMI) و مجموعه ای از انواع ژنتیکی مرتبط با خطر بالاتر ابتلا به بیماری آلزایمر.

تجزیه و تحلیل آن ها نشان داد که خطر ژنتیکی بالاتر همراه با توده بدنی پایین تر با احتمال پیشرفت آلزایمر مرتبط است و این ارتباط در مردان قوی تر است.

ما می دانیم که حفظ وزن سالم و داشتن یک رژیم غذایی سالم برای کاهش التهاب و استرس بسیار مهم است - این یک عامل خطر است که قابل تغییر است و کاری است که می توانید برای بهبود زندگی خود و جلوگیری از فرآیند های تخریب عصبی انجام دهید. اگر متوجه کاهش وزن سریع در یک فرد مسن شوید، در واقع می تواند بازتابی از یک فرایند بیماری عصبی بالقوه باشد.

تحقیقات قبلی ارتباطی بین چاقی و پیامد های شناختی منفی پیدا کرده است، اما در افراد مسن تر که بیماری آلزایمر تشخیص داده می شود، نتایج متفاوت بوده است. اگرچه گونه ای از ژن موسوم به APOE 4 قوی ترین عامل خطر ژنتیکی برای آلزایمر است، اما تنها حدود 10 تا 15 درصد از خطر کلی را توضیح می دهد.

خطر ژنتیکی مهم است، اما در واقع تنها بخش کوچکی از بیماری آلزایمر را توضیح می دهد، بنابراین ما دانشمندان می خواهند عوامل دیگری را که می توانند کنترل کنند را بررسی کنند.

به نظر می رسد بین ژنتیک و BMI پایین تر تعامل وجود دارد، و داشتن هر دوی این عوامل خطر باعث انحطاط بیشتر در منطقه ها خاصی از مغز می شود و احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.

به گفته محققان، رابطه بین BMI پایین و خطر ژنتیکی بالا و پیشرفت آلزایمر در مردان قوی تر از زنان بود، اما حجم نمونه بزرگ تر و داده های بیولوژیکی اضافی برای توسعه این یافته مورد نیاز است.

از آنجایی که تغییرات مغزی می تواند مدت ها قبل از ظهور علائم شناختی آغاز شود، درک بهتر عوامل خطر متعدد برای آلزایمر می تواند راه را برای گزینه های پیشگیری بهتر باز کند.

اگر بتوان افراد در معرض خطر بالاتر را قبل از آشکار شدن علائم شناسایی کرد، می توان مداخلات و تکنیک های پیشگیری را برای کند کردن یا جلوگیری از این پیشرفت به طور کلی اجرا کرد.

تا به امروز، دانشمندان اقدامات پیشگیرانه ای را پیشنهاد کرده اند که شامل حفظ وزن و رژیم غذایی سالم و شرکت در فعالیت هایی می شود که التهاب را کاهش می دهد و عملکرد نورون ها را بهبود می بخشد، مانند ورزش و فعالیت های تحریک کننده ذهنی.

التهاب در این فرآیند چقدر مهم است. به خصوص در میانسالی، تلاش برای کاهش التهاب، جنبه مهمی برای حفظ یک سبک زندگی سالم و جلوگیری از پیری سریع است.